Do moich miłych czytelników -przyjaciół rozproszonych po całym świecie !

Moi dalecy ale drodzy czytelnicy .Podsumowałam Wasze odwiedziny na moim blogu  w ostatnim roku  i  oto co ustaliłam:

Stany Zjednoczone wejść -939

Niemcy -368

Francja -255

Rosja -35

Wielka Brytania -28

Szwajcaria -21

Belgia -10

Ukraina-9

Liban-3

Chile-1

Hiszpania-1

Kenia-1

Malezja-1

Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie i mam nadzieję ,że przybliżam Wam choć trochę Polskę i sprawy którymi tutaj żyjemy.

Mam też nadzieję ,że wiersze które tutaj  przedstawiam , poruszają Wasze serca. Szczególnie  jak wiecie ,upodobałam sobie wiersze Jana Strządały -poety z Gliwic. Uważam ,że są tak dobre , że trzeba  się nimi podzielić z moimi rodakami na obczyźnie. Byłoby jeszcze lepiej, aby przetłumaczone na języki świata , swoim pięknem mogłyby cieszyć także innych ludzi . Pomóżcie mi znaleźć w krajach w których żyjecie- tłumaczy - poetów , którzy by podjęli się  tłumaczenia tych wierszy .Można je znaleźć na stronie- Jan Strządała facebook .W zamian za to, zaproszę  do Krakowa , gdzie temu, kto zechce mi w tym pomóc, ułatwię pobyt i zwiedzanie .Podaję mój adres do kontaktu  ewamarias@poczta.fm.

ewa

Dedykuję Wam wiersz Jana Strządały .

Kiedy piszę wiersz-.Z tomiku pamięć ciała bawi się moim sercem.

Kiedy piszę wiersz

to tak

jakbym otwierał dłonie 

posłuszne słowa biorą się za ręce

milczą na białej kartce 

szepczą sobie do ucha 

następne wersy

nie słyszę ich rozmowy 

ale wiem kiedy słowo 

milczy w słowie

Czasem widzę przezroczyste słowa 

są 

ale ich nie ma 

śpiewają tylko rytm

Są też białe słowa 

rysują prawy margines

jest biały jak płot

Kiedy piszę wiersz

to tak jakbym niósł 

wszystkie słowa w dłoniach 

naprzeciw sobie.

Gliwice,19.X 2006 r